Η νέα χρονιά βρίσκει την Ελλάδα σε καλή φάση του οικονομικού κύκλου, την οποία πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Υπάρχει δημοσιονομική σταθερότητα που την αποκτήσαμε με πόνο και κόπο, αναπτυξιακή δυναμική, αλλά και τα εργαλεία για υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων. Η νωπή λαϊκή εντολή που έχει λάβει η κυβέρνηση αποτελεί ευκαιρία για να γίνουν τομές στην χώρα, που θα έπρεπε να έχουν γίνει χθες.
Παρά τους εξωγενείς κινδύνους, όπως η μη αποκλιμάκωση των επιτοκίων από την ΕΚΤ λόγω του υψηλού πληθωρισμού που απέχει από το στόχο του 2% και κυρίως οι γεωπολιτικές εξελίξεις, θα πρέπει αυτό το έτος να φέρει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Στόχος οφείλει να είναι ένα βιώσιμο οικονομικό μοντέλο με άρση των στρεβλώσεων και της γραφειοκρατίας, αλλά και η αντιμετώπιση ουσιαστικών θεμάτων όπως:
- Η ακρίβεια: Η σταθερή και μακροχρόνια αντιμετώπισή της, απαιτεί ενίσχυση του ανταγωνισμού, καθώς οι έλεγχοι απο μόνοι τους δεν αρκούν. Όσο μεγαλύτερο το πλήθος κάθε είδους επιχειρήσεων σε έναν κλάδο, τόσο συγκρατούνται οι τιμές με ωφελημένο τον τελικό καταναλωτή
- Η ανεργία: Αντιμετώπιση του υψηλού ποσοστού της με παράλληλη στοχευμένη εκπαίδευση των εργαζομένων. Είναι ισχυρή η ανάγκη για άμεση διασύνδεση αγοράς και εκπαίδευσης, ώστε να ανέβει το επίπεδο προϊόντων και υπηρεσιών.
- Η κάλυψη του επενδυτικού κενού: Παρά την βελτίωση, οι επενδύσεις βρίσκονται στη χώρα μας στο 13,7% του ΑΕΠ, όταν στην Ευρώπη είναι 22,7%. Συνεπώς το χαμένο έδαφος, διερύνεται και απαιτείται ενεργοποίηση του εγχώριου κεφαλαίου με στόχο την παραγωγή προιόντων προστιθέμενης αξίας και όχι εντάσεως εργασίας
- Η αποτελεσματική αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης και των ΕΣΠΑ που αποτελούν μια μοναδική ευκαιρία διεύρυνσης της οικονομικής βάσης και του οικονομικού μας μοντέλου. Επειδή όμως το 87% του Ταμείου Ανάκαμψης έχει κατευθύνθει σε 36 ομίλους, πρέπει να βρεθεί λύση, ώστε από τις υπόλοιπες 800 χιλιάδες επιχειρήσεις να μην έχουν μόνο οι 40 χιλιάδες πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα
- Η φορολογική δικαιοσύνη: Αξιοποίηση της τεχνολογίας για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα με χαμηλούς συντελεστές, που θα δίνει κίνητρα σε όλους, χωρίς τεκμήρια. Να αντιμετωπιστούν επίσης μακροχρόνιες παθογένειες του ελληνικού φορολογικού συστήματος, όπως ότι οι έμμεσοι φόροι αποτελούν το μεγαλύτερο τμήμα των φορολογικών εσόδων, το παραεμπόριο και η δαιδαλώδης νομοθεσία.
Η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας αποτελεί μια “νίκη” της οικονομίας, μην ξεχνάμε όμως ότι δεν είναι πανάκεια. Χρειάζεται να βγούμε από την λογική του “εκλογικού” κύκλου και να μπούμε στη λογική του οικονομικού. Απαιτούνται ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες, σε ένα σχέδιο που θα μας επιτρέπει να δούμε την μεγάλη εικόνα, σχεδιάζοντας ένα σύγχρονο αναπτυξιακό υπόδειγμα.
